Στο Τούνεζι στην Μπαρμπαριά

Όλοι θα έχουμε ακούσει και κυρίως θα έχουμε κάνει τρελό κέφι χορεύοντας το τραγούδι, σε ρυθμό νησιωτικού μπάλου, του Τσιτσάνη «Ανάθεμά σε θάλασσα» με το ρεφρέν «στο Τούνεζι στην Μπαρμπαριά μας έπιασε κακοκαιριά». Περιέγραφε τις δυσκολίες της δουλειάς των σφουγγαράδων και κυρίως όταν ερχόταν αντιμέτωποι με τα στοιχεία της φύσης, την «κακοκαιριά» που μαυροφορούσε τις γυναίκες κι άφηνε ορφανά τα παιδιά. Τον παλιό καιρό, με τα καΐκια τους, είτε ιστιοφόρα, είτε μηχανοκίνητα, άφηναν για πάρα πολύ καιρό τα νησιά τους, την Κάλυμνο, την Σύμη, την Ύδρα κ.λ.π. και ταξίδευαν για να αλιεύσουν σφουγγάρια, εξασφαλίζοντας έτσι τον επιούσιο της οικογένειάς τους, βουτώντας στον βυθό της θάλασσας σε περιοχές της Βόρειας Αφρικής, στην Μπαρμπαριά, και στο Τούνεζι, παραφθορά της ονομασίας της Τυνησίας, από την αραβική προφορά «Τούνες» ή «Τούνις». Ναυτικός λαός οι Έλληνες από την αρχαιότητα, όπως επίσης στην αρχαιότητα ήταν ναυτικός λαός και οι Φοίνικες οι οποίοι από τον 12^ο π.χ. αιώνα άρχισαν να κατοικούν τα παράλια της Τυνησίας.

Πάντα έψαχνα να βρω μια αφορμή για να επισκεφθώ αυτή την χώρα, όχι βέβαια για να βουτήξω «στα αγριεμένα κύματα»(παρόλο που λατρεύω πάρα πολύ την θάλασσα), αλλά για να κάνω μια βουτιά στην ιστορία της. Και η αφορμή ήρθε με την συμμετοχή μου στο Παγκόσμιο Συνέδριο Τουριστικής Δημοσιογραφίας της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων – Συγγραφέων Τουρισμού (F.I.J.E.T.) που έγινε στην χώρα αυτή τον περασμένο Οκτώβριο(από 23 – 28 Οκτωβρίου)με συμμετοχή πολλών  εκπροσώπων των μέσων μαζικής ενημέρωσης από όλο τον κόσμο.

Ξεκινώντας την «βουτιά» στην ιστορία οι Φοίνικες από τον  12^ο π.χ. αιώνα ξεκίνησαν την αποίκιση των παραλιών της Τυνησίας, ενώ από τον 7^ο π.χ. αιώνα η Καρχηδόνα, ένας από τους Φοινικικούς οικισμούς άρχισε να γίνεται μια σημαντική κρατική οντότητα και ένα πολύ σημαντικό εμπορικό κέντρο του τότε γνωστού κόσμου, έως το 146 π.χ. έτος κατάκτησής της από τους Ρωμαίους. Στην συνέχεια έγινε Βυζαντινή επαρχία, ενώ το 697 μ.χ. κατακτήθηκε από τους Άραβες οι οποίοι άφησαν έντονο το πολιτιστικό τους αποτύπωμα. Επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από το 1574 και Γαλλική αποικία από το 1881, έως το 1957, έτος ανεξαρτησίας της Τυνησίας. Ως χώρα, έχει το υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα στην Αφρικανική Ήπειρο ενώ κατατάσσεται ψηλά στον Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης. Είναι μια καθαρά μεσογειακή χώρα, νομίζεις δε ότι βρίσκεσαι σε μια χώρα της νότιας. Οι Τυνήσιοι εκτός από την αραβική γλώσσα, έχουν και ως δεύτερη μητρική την γαλλική γλώσσα και μπορείς να συνεννοηθείς στα γαλλικά, ακόμα και με απλό κόσμο στην χώρα αυτή. Λόγω δε των εξευρωπαϊσμένων ηθών τους και του πολύ καλού μορφωτικού τους επιπέδου, οι κάτοικοι των αραβόφωνων χωρών αποκαλούν τους Τυνήσιους «Παριζιάνους».  Ο τουρισμός στην χώρα αυτή είναι πολύ ανεπτυγμένος με ξενοδοχεία και υπηρεσίες πολύ καλού επιπέδου και όμορφες παραλίες.

Στην πρωτεύουσα της Τυνησίας, την Τύνιδα, έγινε η Επίσημη Έναρξη του Συνεδρίου από τον Πρόεδρο της F.I.J.E.T. και πρώην Υπουργό Τουρισμού, Tijani Haddad κι από τον Υπουργό Τουρισμού της Τυνησίας Mohamed Moez Belhassine, ενώ έγιναν παρουσιάσεις σε ότι έχει σχέση με τον τουρισμό και τον πολιτισμό της χώρας αυτής.

Ένα συνέδριο τουριστικής δημοσιογραφίας βέβαια, δεν είναι μόνο η τελετή έναρξης, αλλά κι επισκέψεις σε μνημεία κι αξιοθέατα και το πρόγραμμα του συνεδρίου αυτού ήταν γεμάτο από τέτοιες επισκέψεις με πρώτη επίσκεψη στο Εθνικό Μουσείο Bardo, ένα από τα σημαντικότερα μουσεία της Μεσογείου, το οποίο στεγάζεται σε ένα παλαιό κτίσμα του 19^ου αιώνα.

Το μουσείο αυτό είναι γνωστό σε όλο τον κόσμο κυρίως για τον πλούτο των ρωμαϊκών ψηφιδωτών. Φιλοξενεί ευρήματα από την περίοδο της Καρχηδόνας την Ρωμαϊκή Περίοδο αλλά και κάποια έργα από την Αρχαία Ελληνική Περίοδο. Αξίζει να το επισκεφθήτε.

Άλλα μουσεία που αξίζει κανείς να επισκεφθεί στην Τυνησία είναι το αρχαιολογικό μουσείο της Sousse στην ομώνυμη περιοχή 140 χιλιόμετρα νότια της Τύνιδας.

Εκεί υπάρχει η δεύτερη μεγαλύτερη συλλογή ψηφιδωτών μετά από το μουσείο Bardo. Στο μουσείο της Sousse, εκτός των άλλων, υπάρχουν εκθέματα από την Ελληνική Μυθολογία, όπως η Μέδουσα ο Θεός Ποσειδώνας.

Επίσης, αξίζει να επισκεφθεί κάποιος το Ρωμαϊκό Κολοσσαίο στην περιοχή El Jem, μεταξύ Τύνιδας και Σφαξ. Είναι κτίσμα του 232 μ.χ. όταν η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κυριαρχούσε σε όλη την Μεσόγειο.

Ήταν χωρητικότητας τότε περίπου 35000 θεατών κι έχει την  ίδια αισθητική  αξία με το Κολοσσαίο της Ρώμης, ενώ από το 1979 η UNESCO το έχει χαρακτηρίσει ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Είκοσι χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Τύνιδας βρίσκεται μια από τις πιο γνωστές και τις πιο όμορφες  τουριστικές περιοχές της Τυνησίας, το Sidi Bou Said.

Η αρχιτεκτονική των σπιτιών της με την εκτεταμένη χρήση του μπλε και του άσπρου θυμίζει νησί του Αιγαίου, ενώ από το café des delice, μπορεί κάποιος να απολαύσει την θέα στον κόλπο της Τύνιδας.

Επίσης, υπάρχουν πολλοί γητευτές γερακιών οι οποίοι εξημερώνουν τα πτηνά αυτά και αποτελούν ένα θέαμα για τους τουρίστες. Πολλοί δε, φωτογραφίζονται με αυτά.

Θα μπορούσα να γράψω κι άλλα για την χώρα  αυτή, αλλά επειδή μια εικόνα είναι όσο χίλιες λέξεις, σας παροτρύνω να την επισκεφτείτε «βουτώντας» και απολαμβάνοντας το κάθε σημείο της και την κάθε στιγμή, ταξιδεύοντας στον πολιτισμό της και στην ιστορία της που είναι μέρος του πολιτισμού και της ιστορίας της Μεσογείου.

Γιώργος Παπαθανασόπουλος

Δημοσιογράφος – Φωτογράφος

Εκπρόσωπος της F.I.J.E.T.  στην Ελλάδα

(Διεθνής Ομοσπονδία Δημοσιογράφων – Συγγραφέων Τουρισμού)